donderdag 4 oktober 2012

Tobias


Jij was een bijzonder lieve Burmees.




Foto, Zomer 2007.

3 opmerkingen:

  1. 17-06-2009
    00:20 uur
    Ja Mobar, best veel verdriet kun je hebben als je een dier moet missen waarvan je zo hebt gehouden en plezier mee beleefd hebt. Zoals ik je al eens heb laten weten meen ik, heb ik altijd katten gehad, ook van alles heb ik al meegemaakt. Wel eens een gewond dier, gelukkig kwam dat wel goed, ziektes, een paar die weggelopen en weggebleven zijn en ook een )1' die verongelukt is en we later vonden. Een paar katten thuis overleden en een paar moesten er inslapen, afschuwelijk steeds weer! Vooral ook toen de kinderen nog klein waren vond ik dat voor hen ook zo triest.

    Nu woon ik alleen met mijn zes katten en ik ben helemaal dol op ze! Vandaag had ik vrij en ik ben veel buiten geweest, overal gaan zij op fijne plekjes liggen bij mij in de buurt op een zonnige plek. Het zijn echte gezelschapsdieren, veel liefde krijg je van hen terug. Ik heb een broertje en zusje, rover en Donna die nu elf jaar oud zijn,zij zijn nu de oudsten, ik moet er niet aan denken als zij lichamelijke klachten gaan krijgen, gelukkig zijn ze gezond, tenminste Rover slikt wel kruidentabletten vanwege zijn blaas. Het zijn chineeze kruiden die ik heb via internet van een alternatieve dierendokter. Ze helpen erg goed!

    Lieve Mobar heel veel sterkte wens ik je toe, lieve groeten

    BeantwoordenVerwijderen
  2. donderdag 18 juni 2009
    Afscheid van Tobias
    "Dag Tobias"

    Jouw droeve ogen
    namen afscheid
    van een knuffelleven
    vol kattenavonturen
    en mooie dierendrom

    en ik keek nog eenmaal
    in jouw ogenen
    huilde dikke tranen
    vanuit mij innerlijk

    ik kon je niet meer helpen
    we konden je niet
    meer laten lijdenen
    langzaam van
    ellende dood laten gaan

    we hebben je laten inslapen
    jouw lichaam was op
    maar jouw geest
    nog altijd dapper
    als je steeds was
    de afgelopenlaatste maanden
    van jouw kattenleven

    waar is de troost
    nu je er niet bent
    waar moet ik nu naar toe
    als ik verdrietig ben
    ik zal je missen lieverd

    ik voelde het al aankomen
    je mag voor altijdin mijn hart blijven wonen
    jouw as komt bij
    de as van jouwop 12 oktober 2006
    overleden broertje
    en bij de as vande in augustus 2008
    overleden logeerkat Tobias
    lieverd
    ik kan je alleen maar bedanken
    met droeve tranen
    in mijn mensenogen
    voor alle liefde
    en vreugde die
    jij ons hebt gegeven.

    © juni 2009, mobar


    BeantwoordenVerwijderen
  3. *
    Heel aangrijpend en zo liefdevol mooi heb je dit verwoord Mobar. Ik voel met jou mee. Altijd heb ik katten gehad en ook al van verschillende afscheid moeten nemen! Daarom weet ik hoe een verdriet het met zich meebrengt. Ik heb nu nog zes van die lieve harige en aardige dieren.Veel sterkte Mobar! Liefs van Corry.x.x.
    * 02-06-200917:35 uur
    een dier dat je liefhebt laten inslapen is geen keuze die je graag neemt, mooi dat je hem de pijn en verder leed hebt ontnomen. Want afzien is erger dan hem enkele dagen eerder laten sterven met een waardig afscheid tussen jullie. Veel sterkte en dikke knuffel Evy
    * 02-06-200916:13 uur
    erg he, als je huisdier dood gaat. Ik ben 38 jaar en moeder maar ik huilde tranen toen Andre van Duin, de cavia, doodging. En weet je, hij wachte met doodgaan toen wij pas thuiskwamen. Toen ging hij dood! Respect dus voor onze dieren. Sterkte ermee!
    * 01-06-200910:32 uur
    Droevig afscheid van een dierbare kat een vriend herkenbaar. Liefs Diane sterkte


    "Het missen van een kat"


    Ja, voorlopig is het een inmens gemis, ik ben sinds zijn, toch nog plotselinge, dood, ook niet meer in Utrecht geweest, bang voor de enorme leegte die daar zonder Tobias wacht. Maar 19 jaar, het is heel erg oud voor een Burmees, en we hebben heel veel vreugde aan hem gehad, het was een enorm dapper beestje, vooral het laatste jaar van zijn leven zo aandoenlijk, ik heb geprobeerd het zo aangenaam mogelijk voor hem te maken, maar als ik nog zijn laatste knorren hoor, met de dood al in zijn ogen, springen de tranen mij reeds opnieuw in de ogen en denk ik terug aan de tijd dat wij nog samen bomen beklommen en in de dierendromen zwommen.

    Er is een tijdperk voorbij gegaan. De wereld zal voor altijd aan het gemis van Tobias moeten wennen, en ik in het bijzonder, daar ik zoveel liefde aan hem gaf.




    © juni 2009, mobar

    BeantwoordenVerwijderen