Toto (katachtig personage)

Toto is weer teruggekeerd en geeft de Rock de Robot een mep vol op het hart, waardoor
de harde schijf weer los komt te zitten en de robot zijn spreken staakt.
Voorzichtig sleept de kat het hart van de robot naar zijn elektrisch verwarmde mandje.
Vervolgens sluit de kat de snoertjes van het elektrisch verwarmde mandje aan op
het hart van de robot, wat nu rood begint te knipperen. Toto sleept het hart weer terug naar de robot en duwt het voorzichtig terug, ook de harde schijf krijgt een welgemeend duwtje in de goede richting. Het leven als een robot is niet altijd fijn, zoals het leven ook niet fijn voor de mens kan zijn, maar met een intelligente kat in de buurt is het een stuk aangenamer. Zo ook deze nacht, Toto begint ijverig te spinnen, geeft wat tikjes op de computerknopjes en weldra is de kamer gevuld met een aangename melodie, een melodie die terugvoert naar de droomtuin met planten waar Peter Wildwolf al over sprak.
De beide heren Speelzon en Worteldans liggen diep te slapen en worden niet wakker
van de melodieuze Rock de Robot en de spinnende Toto de kat. Toto is een kat die
van verhalen houdt, vaak doet hij net alsof hij geknuffeld wil worden, maar in werkelijkheid gaat hij dan een verhaal verzinnen, een verhaal dat ons terugvoert naar de droomtuin
waar Peter Wildwolf al over sprak. Adriaan is verwoedt bezig geweest met zijn zoektocht
naar schrijvers en stuitte op de zonderlinge eenling Vorstkasteel. Naast de computer ligt
een van zijn boeken, Op reis met Okselaapje. Langzaam komt Rock de Robot in beweging
met wat krakend geluid ondanks de soepele gewrichten loopt hij naar de computer, pakt
met zijn mechanische rechterarm het boek, Op reis met Okselaapje, grijpt met zijn stalen grijpvingers naar de bladzijden, laat het boek in de lucht boven zijn mond hangen en
eet het boek vervolgens op met zijn mond. Maanden schrijversschap voor niets geweest,
Rock de Robot laat een tevreden geluid horen. Het is tijd om te gaan slapen. Het lijkt
alsof hij zijn hart weer voelt, het leven als robot geeft weer hoop. Mensen gaan steeds meer op Robotten lijken, maar Robotten gelukkig ook steeds meer op mensen.


Schrijver: mobar